Κωδικοποίηση του Ν. 1569/85
"∆ιαµεσολάβηση στις συµβάσεις ιδιωτικής ασφάλισης, σύσταση σώµατος ειδικών πραγµατογνωµόνων τροχαίων ατυχηµάτων, λειτουργία γραφείου διεθνούς ασφάλισης και άλλες διατάξεις".
(Α. 183) Ν.2496/97 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ άρθρο 36
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ - ΄Αρθρο 2
Ασφαλιστικός πράκτορας
Ν. 2170/93 1. Ασφαλιστικός πράκτορας είναι το φυσικό ή νοµικό πρόσωπο άρθρο 11 που έχει ως αποκλειστικό έργο την ανάληψη µε σύµβαση, παράγρ. 2 έναντι προµήθειας, ασφαλιστικών εργασιών στο όνοµα και για λογαριασµό µιάς ή περισσοτέρων ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Ο ασφαλιστικός πράκτορας παρουσιάζει, προτείνει,προπαρασκευάζει, προσυπογράφει ή συνάπτει ο ίδιος ή διαµέσου άλλων διαµεσολαβούντων για λογαριασµό µιάς ή περισσοτέρων ασφαλιστικών επιχειρήσεων ασφαλιστικές συµβάσεις. Επίσης παρέχει στον ασφαλισµένο κάθε αναγκαία συνδροµή κατά τη διάρκεια της ασφαλιστικής σύµβασης και ιδιαίτερα µετά την επέλευση ασφαλιστικής περίπτωσης.
΄Αρθρο 4 - Σχέσεις µε τον εντολέα
1. Τα δικαιώµατα, οι υποχρεώσεις και οι αρµοδιότητες των ασφαλιστικών πρακτόρων καθορίζονται µε έγγραφη σύµβαση ανάµεσα στον ασφαλιστικό πράκτορα και στην ασφαλιστική επιχείρηση που προτίθεται να πρακτορεύει (πρακτοριακή σύµβαση). Αντίγραφο της πρακτοριακής σύµβασης υποβάλλεται από την ασφαλιστική επιχείρηση στο Υπουργείο Εµπορίου.
Σύνοψη
Ο ασφαλιστικός πράκτορας έχει το δικαίωμα να συνάπτει και να υπογράφει ασφαλιστήρια για λογαριασμό του Ασφαλιστή εφόσον πρωτίστως του έχει δοθεί σχετική εξουσία στην σύμβαση που διατηρεί με αυτόν. Στην περίπτωση αυτή ενεργεί ως αντιπρόσωπος του και η γνώση του επί θεμάτων σχετικών με την ανάληψη του κινδύνου καθώς και σχετικές πράξεις η παραλείψεις του δεσμεύουν τον Ασφαλιστή ειδικά σε περίπτωση ζημίας.
Όμως σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και αν ενεργήσει κατά παράβαση της υπογεγραμμένης με τον Ασφαλιστή σύμβασης ή ακόμα και αν δεν του έχει δοθεί το παραπάνω δικαίωμα, ο Ασφαλιστής ενδέχεται να αποζημιώσει τον παθόντα κατόπιν δικαστικής απόφασης. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο ασφαλισμένος έχει αποδεδειγμένα γνωστοποιήσει στον πράκτορα, θέματα που αφορούν στην ανάληψη του κινδύνου (δηλαδή ο ασφαλισμένος δεν παραβίασε την υποχρέωση του να γνωστοποιήσει κάθε στοιχείο ουσιώδες κατά την ανάληψη του κινδύνου) και αυτά τα θέματα δεν γνωστοποιήθηκαν κατόπιν στον Ασφαλιστή. Το ίδιο θα συμβεί και όταν ο πράκτορας είχε επιθεωρήσει, ο ίδιος, με αυτοψία, τον υπό ασφάλιση κίνδυνο, νωρίτερα της έκδοσης του ασφαλιστηρίου, τον έκρινε ασφαλίσιμο σε σχέση αφενός με τις ασφαλιστικές καλύψεις αφετέρου με τους όρους και εξαιρέσεις του ασφαλιστήριου και κατά την συμπλήρωση της αίτησης ασφάλισης δεν αναφέρθηκε, ο ίδιος, ρητά σε αυτά.
